Nat,natter,natst...

pffff het is puffen geblazen, die zon schijnt te fel op mijn vel.  Nena is het met mij helemaal eens en geeft steeds subtiele hints aan baasje.  Ze gaat aan de tuinslang staan en kijkt afwisselend van de slang naar de baas...  Die op haar beurt regelmatig het water openzet :-/  Nena helemaal door het dolle heen...ikzelf iets minder enthousiast.  Ik vind het maar niets hoor al dat water op mijn vel, dat is koud en niet te vergeten: NAT :-p  Maar hoe vaker het water open gaat hoe beter ik het in de potenkrijg.  Op tijd opzij springen, rondje rond de tafel en als de waterstraal voorbij komt (én als Nena er niet in hangt) bijt ik er zo goed als mogelijk stukken uit. 
Zoondag wordt Nena helemaal wild als ze ziet dat de waterstraal eindigt in een blauw ding.  Een klein beetje later mogen we er bij...hebben ze mijn bal toch wel niet in dat water gegooid zeker!

Als ze denken dat ik er daarom zomaar in ga springen...

Ze blijven hier echter maar zagen aan mijn kop en Nena stapt door die schelp alsof het niets is.  Zou ik het dan toch proberen om eens een pootje in dat water te zetten? Zou ik dan eindelijk aan mijn balletje geraken...

Maar jee wat is dat ...nat :-))

Na een tijdje heb ik er toch meer vertrouwen in.  Die schelp en dat water zijn niet zo héél diep...er is nat,natter en natst.  En eigenlijk kan ik niet echt onderdoen voor Nena he, ik ben tenslotte de man in huis.  Ik ben nog niet zo een waterrat als Nena maar ...ik lijk er toch al een beetje op hé, of niet?