Geen zin...

Ok, ik had beloofd eerst wat te slapen en dan een mooie foto van mij te laten maken... Maar ik had geen zin.

We zijn speciaal naar het park gegaan, baasje hoopte dat ik wat gek zou doen, en dan als ik uitgeraasd was wel even mooi zou poseren...

Nou was ik eerst reuze enthousiast voor haar fototoestel dus als ik zag dat ze zich klaar maakte liep ik elke keer zo snel als ik kon naar haar toe.  Maar dat was niet de bedoeling.  Na ee tijdje was de lol er af en heb ik me maar op de geurtjes in het gras gefocust. Vanuit mijn ooghoeken hield ik haar natuurlijk wel in de gaten.

Met alle goede bedoelingen dan toch nog maar eens naar haar toe gelopen...Bukken deed ze niet want ik zat anders met mijn neus tegen haar lens.

Maar ik zie er niet op mijn best uit zo :-{...  En Nena?  Die poseerde als een echte ster...stoefkont!  Zo mooi als zij op de foto staat...zo mooi ben ik in het echt ( echt waar).

Volgende keer misschien, nu eerst gewoon lekker spelen met die stoefkont en onze baasjes maar laten klooien met onze riemen die vollop in de knoop geraken.

Hier...

Hier ben ik terug.  Veel te lang weggebleven maar dat is echt niet mijn schuld :-)  Baasje heeft het de laatste tijd zoooooo druk gehad, en omdat ik echt nog te klein ben om met mijn pootjes aan de toetsen te komen heb ik haar dus nog steeds nodig om alles te komen typen voor mij.  Maar kijk, het wordt terug iets rustiger dus kan ik eindelijk komen vertellen wat ik al allemaal heb meegemaakt de laatste tijd.
Ik heb al heel wat ontdekt de latste tijd.  Zo heb ik ondervonden dat kangen aan de salontafel heel leuk is maar dat mijn baasje daar niet zo blij mee is.  Stiekem dan maar begonnen aan de zetel en dat mag blijkbaar ook niet.  Nog een verboden zaak is behangpapier van de muur aftrekken... dus dan lik ik de muur maar gewoon lekker lang.  Het kleurke is echt niet mijn ding.
Ik heb ook kennis gemaakt met een vlieg.  Die probeerde ik te hypnotiseren zodat ze deed wat ik  wou maar dat lukte niet, ze vloog gewoon weg.  De poezen...ja die beginnen me ook minder leuk te vinden.  Ik voel me hier nu al helemaal thuis dus dacht, laat ik eens beter kennis maken met hun.  Nou moe, ik ben blijkbaar te wild en krijg een luide miauw of een nagel in mijn neus...zal ik nog eens moeite doen om elkaar beter te leren kennen.  Ik stort me dan maar helemaal op Nena.  Ik vlieg er boven op, beland er onder, hang in haar staart (en word iets te snel meegesleept ::-)  helemaal lachen.  Gisteren werd ze zo gek van mijn gespring dat ze zelf als een razende rondjes ging rennen.  Baasje lachte zich een kriek! Ik merk wel dat ik het nog iets langer volhoud dan haar...en dan grijpt baasje in.  Vlieg ik op mijn kussen om wat te rusten maar als ikd aar geenzin in heb ga ik gewoon wat met zijn voeten spelen.  Papiertje zoeken, tafeltje knagen, even plasje leggen binnen...  Nou niet denken dat ik nog eenbaby ben die zomaar alles laat lopen.  Maar vaak kan ik het toch niet houden en ja wat komen moet dat komt dan natuurlijk.  Maar even vaak doe ik buiten mijn plasje hoor. 
We gaan natuulijk ook nog steeds verder naar de hondenschool waar iedereen versteld blijft staan voor mijn aandacht voor mijn baas ( en nu lees je voor de aandacht voor het vlees dat hij bij heeft ;-))  Super veel heb ik daar nog niet geleerd want die ene juf...ken blijkbaar niet zo veel verschillende oefeningen.  Gelukkig hebben we ook al eens een andere juf gekregen waar we wel hard geoefend hebben.  Daar heb ik eindelijk de "AF" onder de knie gekregen en we leerden ook de "VOET".  En die oefenen we nu dus thuis rustig in met lekker veel snoepjes!!  Baasje is ondertussen ook een "VOOR" beginnen oefenen.  En ze is supertrots dat ik al zo mooi dicht tegen haar aan kom zitten.  Mar voor neits gaat de zon op.  Er moet natuurlijk wel een snoepje in haar handen zitten.
Ik rij ook al lekker mee met Nena in de koffer.  Flink hé!  En dan zorgen dat ik een speelgoedje me heb of ik verbouw de koffer even met mijn tandjes...( ik weet van niets ;-) Mijn baasje zet mij er wel nog steeds in.  Ik probeer wel steeds om er zelf in te geraken maar ik kom nog maar met mijn pootjes net tot op de rand...zal niet zolang meer duren hoor en danspring ik Nena achterna.
Zo zijn we ook eens een dag samen met Nena terug naar het hondenplein gegaan waar we gingen met Babs.  Als we daar uitgerausd waren verder naar een park waar we toevallig nog een losloopplein vonden.  En dan nog even uitwaaien in een bos... Daar heeft baajse mij even van de lijn afgehaald...ik gewoon lekker mijn neus achterna tot baasje 2-3-4 keer riep.  Blijkbaar moet dat na 1 keer roepen al maar er waren te veel konijnesporen te volgen.  Selectief doof zijn is best handig op zo een moment ;-)
Verder...de gewone dagelijkse dingen.  Eten, spelen, slapen, ondeugend zijn, pakketje droppen en gewoon lekker verder groeien.
Nu eerst even slapen en strakjes als ik wakker ben vraag ik of baasje even een mooie foto maakt.  Dan zien jullie hoe snel het allemaal gaat.  Ik begin trouwens mijn babydons kwijt te geraken!!  Gelukkig komt er ander sterk haar in de plaats.  Ik zou me doodschamen mocht ik hier binnen dit en een paar weekjes in mijn nakie lopen!!!

Opnieuw bezoek...

Woensdag kwam er opnieuw bezoek. Nena ging terug te keer met haar zware blaf toen er op de deur werd geklopt.  Wat is dat toch met die meid.  Want toen de deur open ging kwam er gewoon een mevrouw binnen.  Niets erg toch, gewoon rond de benen gaan wandelen en dan krijg je streeltjes.  Ja die mevrouw leek me heel leuk dus sprong ik zo vaak mogelijk op toen ze in de zetel zat.  Maar dat mag blijkbaar niet van mijn baasjes.  Kreeg constant een "NEER" op mijn donder...
En vandaag opnieuw eens tapje verder met het eten.  Tot nu toe hadden mijn baasjes steeds mijn botten tot moes geslaan maar vandaag mocht ik even proberen om ze zelf te kraken.  Veel zin had ik daar niet in.  Ik slikte ze liever gewoon in als een spagettisliertje.  Maar dat lukte niet want baasje had ze stevig vast...tegen mijn zin dus maar even snel snel kraken en dan...slurp...en klaar is kees ( allé klaar is Gizmo dan ;-)

Hondendagje...

Dinsdag hebben mijn baasje en haar zus gezorgd voor een heus hondendagje. We zijn eerst met ons drietjes (Babs, Nena en ik) naar een losloopweide gegaan. Maar daar kreeg ik echt een "kalimero-gevoel".  Zo van jij bent groot en ik ben klein en dat vind ik niet eerlijk :-(
Ze liepen elke keer met hun tweetjes volle gas ergens heen en ik er natuurlijk achteraan.  Maar elke keer toen ik hun had ingehaald draaiden ze zich om en spurtten de andere kant uit.  Pfff dat heb ik dan maar snel opgegeven en ben mijn eigen weg gegaan.  Wat takjes kapot geknabbeld en hé..daar lag zomaar een tennisballetje dat in een reep gescheurd was.  Nou daar kon ik nog wel wat aan verbeteren dus ik heb dat dan maar lekker verder verscheurd.
Daarna zijn we even bij Babs thuis gaan uitrusten.  Maar toch eerst maar even de boel gaan verkennen.  Tuurlijk weer hetzelfde verhaal van twee grote loeders die me steeds achter lieten...wacht maar als ik wat groter ben!  Maar ik heb me perfect geamuseerd hoor.  Wat gras uitgetrokken ( blink blink) flessen molesteren en af en toe toch even met Babs spelen omdat Nena het opgaf.
Na mijn eten en mijn middagdutje zijn we dan nog naar een park gegaan.  Nu dacht mijn zus haar baas dat ik het niet zou uithouden en dat ik in een buggy zou gezet worden maar...mij niet gezien hoor.  Ik ben echt wel een stoere vent en geen klein meisje.  Ik ben gewoon lekker meegegaan op de wandelingen samen met Babs en Nena.  Mijn baasje liet op een bepaald moment zelfs mijn riem los zodat ik toch wat sneller kon lopen dan zij kon stappen.  Ik wou echt niet onderdoen voor Babs of Nena.  Alleen had dat één nadeeltje.  Babs vond mijn riem zo leuk dat ze dacht:" Laat ik Gizmo eens uitlaten."  Waardoor ik dus zomaar even vooruit getrokken terwijl mijn pootjes niet konden volgen.  Lachen dat mijn baasje deed ( hmmm wacht maar als ik groter ben!)
Helaas pindakaas werd het toen wel tijd om mijn baas te gaan halen op zijn werk. En raad eens...jaja ik rijd net als Nena al mee in de koffer!  Zondag hebben we dat voor de eerste keer geoefend in een klein ritje.  Het was even wennen maar dat NEna naast me zit helpt natuurlijk wel.  En dan deze morgen was het de eerste lange rit achteraan.  Toen had ik nog alle energie om deugniet te zijn en bvb onze leibanden wat te beknagen.  Maar toen we baasje van het werk gingen halen heb ik me gewoon neergelegd en geslapen.  Nu nog wat groeien zodat ik er zelf in en uit kan springen zoals Nena. 
Klein zijn...het is me wat.

Shoppen...

Maandag ben ik samen met mijn baasje gaan "shoppen".  Er waren konijnekoppen en -ribben besteld en die gingen we samen ophalen op de markt.  Ik ben in vol ornaat aan de wandeling begonnen maar eens we er bijna waren merkte baasje dat mijn kaars toch begon te doven.  Ze heeft me dan opgepakt en zo gingen we verder.  Toen we er waren wou ik wel niet dat iemand zag dat ik eigenlijk niet meer kon dus heb ik baasje door veel gespartel laten weten dat ik liever lekker stoer met mijn pootjes op de grond stond ;-)  Alles wat ik toen tegen kwam op mijn hoogte vond ik zoooo interessant dat ik er even vriendelijk goeie dag tegen ging zeggen.  De wieltjes van karretjes, fietspedalen ( ook al stond er nog een voet op) benen, schoenen met en zonder veters, tot...mijn neus in de gaten kreeg dat hier ergens in de buurt lekker vlees lag.  Ik ben dus lekker mijn neus achterna gegaan toen en dat ging goed tot mijn baasje de andere kant op wou.  Omdat we het niet eens werden heeft ze maar terug opgenomen en eigenlijk was dat niet zo een slecht idee.  Ik kon nog beter lekkere geurtjes ruiken.  Toen baasje de nijnenspulletjes wou betalen moest ik even wachten op de grond en dat vond ik niet zo leuk.  Ik trok dus maar wat aan de lijn zodat ze wist dat we zo snel mogelijk terug verder moesten en ik mocht gelukkig weer op de arm ;-) Die kazen en vleesjes zagen er echt heerlijk uit.  Dan maar terug richting huis en eens ik thuis kwam plasje in de tuin en dan...gewoon neergeplofd in een mand.
Er is maar één ding spijtig ...die nijnenspulletjes zijn niet voor mij maar voor Nena :-((

En terug...

Zondag vandaag dus terug naar de hondenschool.  Ik ben er klaar voor end at zal baasje gewetenhebben want ik knabbel zowat aan alles wat ik maar te pakken krijg in de auto.  Zijn vest, zijn neus, zijn vingers,... :-))
Al mijn klasgenootjes zijn er ook terug allemaal maar daar trek ik mij niet te veel van aan.  Ik hebondertussen wel al door dat het eigenlijk baasje is die ik in de gaten moet houden om vlees te krijgen. Dus op elke mogelijk moment zet ik me neer en kijk ik hem zo lief mogelijk aan ( en dat werkt echt hé grijns grijns)
Als we dan als groep dicht bij elkaar moeten gaan staan ga ik gewoon door met mijn charme-offensief.  Wat er voor zorgt dat verschillende baasjes gewoon vol lof over me praten ( blink blink)
Wat ik allemaal geleerd heb? Ergens door lopen...

Doe ik niet altijd even vlot maar vlees is een goede reden om er toch in beide richtingen door te gaan ;-) Als het mijn beurt is moet ik ook even aan een lange lijn.  Vind ik helemaal niet tof dat die juf zo aan mijn riem bezig is en als baasje roept dan spurt ik natuurlijk zo snel als ik kan naar hem toe...

Deze juf vind het blijkbaar ook héél belangrijk dat we mooi leren wandelen...

En plots komt Tritia op het veld.  Die moet aan iedereen een snoepje komen geven en gelukkig ook aan mij :-) 

Even later moeten we ook even van baasje wisselen.  Ik heb dan maar geprobeerd of haar lief aankijken ook helpt om een snoepje te krijgen...en ja hoor.  Wat is dit leuk hier joh, iedereen heeft snoepjes bij :-)) Nu moet ik wel toegeven dat dit baasje een boon voor me heeft.  Maar zeg nu zelf , wie kan dit prachtig snoetje nu weerstaan...

Bezoek...

Ik lig nog lekker te snurken als iedereen hier in actie schiet.  Nena moet in een "DEUR" dicht bij het baasje, de kids zijn helemaal happy en ik...word met een slaperige kop buiten gezet in de tuin.  Even een "pieske" doen zegt baasje en plots hoor ik Nena grommen en blaffen.  Als ik binnen gewandeld kom zie ik een hele hoop mensen binnen in de living staan. Ik ga gewoon lekker wat streelkes gaan ontvangen van de nieuwe kids die op bezoek komen en plots  "Hoe, van waar komt die nu??" en mijn baasjes beginnen te lachen.  Baasje haar zus schrikt dus blijkbaar dat ik haar voorbij loop.  Surprise!! It's me, Gizmo en ik woon hier nu :-))  Er komt nog een andere kind bij en ook van hem krijg ik gelukkig heel wat streelkes.  En over 1 ding zijn ze het eens: ik ben een mooie pup ( hoe kan het ook anders dan dat ze dit zeggen ;-)
Wat later kwam voor mij echter de surpise want er ontbrak blijkbaar nog iemand van het gezin...even later komt er een labrador binnengestorm met achter haar aan ( en plat op zijn buik op de grond) het baasje.  Nou Nena was daar niet zo blij mee.  Als ik het goed snap kennen ze elkaar wel maar is het al lang geleden dat ze elkaar zagen...goe dik zal dan maar eens het goede voorbeeld tonen.  Mijn neus in haar poepie en tussen haar poten ( en omgekeerd maar dat geeft niet) wat snuffelen en een luide begroeting.  Zo ziet Nena dat ze mij niet hoeft te beschermen maa rik mijn mannetje wel sta.  Daarna moet ik even opzij zodat NEna en de labby die Babs noemt terug kennis kunnen maken. Dat duurt gelukkig niet te lang en even later kunnen we met z'n drieën spelen.  Hoewel...ik loop er soms wel bij als het derde wiel aan de wagen ( letterlijk en figuurlijk) Die twee hun poten zijn langer dus die gaan iets sneller :-}  Maar ik laat me niet kennen, sjok er achter en smijt me er steeds tussen.  En als Nena even geen zin meer heeft gaan we met z'n tweeën aan de slag.  Als ze niet kijkt trek ik haar aandacht wel door wat in haar bil te happen , wat aan haar haar te trekken of mijn neus tussen haar achterste poten te steken.  En als ik haar even niet in de gaten heb trekt zij mijn aandacht wel.  Baasje lacht als ze ziet hoe we samen aan een touw aan het trekken zijn maar nog meer als ze ziet hoe Babs even met haar muil  en dus het touw schud ...en dan ziet hoe ik meegeschud word :-))  En andere speeltjes vinden we allebei even interessant...

Af en toe moet ik wel even opgeven, dan word ik echt moe en ga ik even een dutje doen.  Maar niet te lang natuurlijk, ik wil er zoveel mogelijk van genieten nu er nog een ander speelkameraadje is.
De rest van het bezoek?  Die vonden het natuurlijk wel leuk om terug eens met een pup te spelen. En dat vond ik natuurlijk super al die aandacht ;-)
Na hun bezoek nog lekker mijn buikje vullen en dan...slapen!
Ik had trouwens nog niet verteld dat mijn baasjes sinds gisteravond terug samen in bed slapen en wij woefen hier nu helemaal alleen liggen beneden. En dat allemaal zonder een piepje van mij. Goed he!

Effe...

Effe updaten want het is best lang geleden dat ik nog ben komen vertellen hoe het allemaal ging hé.  En er is één en ander gebeurt hoor!
Waar beginnen?  Oh ja, dinsdag ben ik voor de eerste keer een paar uurtjes alleen moeten thuis blijven samen met Nena, Bono en de poezen.  Baasje Tritia moest op onderzoek in het ziekenhuis dus kreeg ik mijn vuurdoop.  Nou, ik heb hem met glans doorstaan.  Niets kapot gebeten wat baasje kon zien ( ;-) ) alleen hier en daar een plasje maar dat vond baasje Erica niet erg.  Zij kwam na 4 uurtjes terug van school en die snapt ook wel dat ik nog maar een klein blaasje heb. Toen haar boterhammen op waren is ze terug vertrokken en een beetje later waren de andere baasjes al terug.   Baasje Danny had voor de rest van de dag vrij dus leek het de ideale moment om nog iets nieuws te proberen.  Baasje Veerle nam Nena mee met de auto om Tritia van school te halen en ik...ik mocht meewandelen om Robbe van school te halen.  Mijn eerste grote wandeling op straat.  Ik heb héél flink gewandeld zei baasje maar na een tijdje werden mijn pootjes toch wel wat moe dus heeft hij mij verder gedragen, lief he.  Aan school werd ik terug op de grond gezet en daar kon ik kennis maken met een ander hondje.  Leuk maar nog leuker was het toen ik baasje Robbe terug zag.  Ik zat dan wel al terug op de arm van baasje want baasje Veerle had hem de les gespeld :-) ik mocht NIET onder de voet gelopen worden door kindjes of "overvallen" worden door hun.  Die gekke baas.  Denkt dat ik mijn mannetje nog niet kan staan :-p
's avonds zijn we dan ook opnieuw naar de dierenarts gegaan.  Deze keer ging Nena mee en man wat maakte die van haar oren zeg odmat er nog mensen in de wachtzaal zaten.  En terwijl zij samen met haar baasje echt binnen huppelden in vijfde versnelling wandelde ik volledig cool en onder controle ook maar naar binnen.  Ik was eerst aan de beurt.  Geen probleem, gewoon lekker op de tafel gaan zitten en dat er een naald in mijn bil gestoken werd heb ik niet gemerkt.  Dat er een vleesje voor mijn bekkie werd gehouden had daar natuurlijk wel iets mee te maken :-)  Verder werd ik natuuuuurlijk helemaal goed gekeurd ;-)  De weegschaal?  Die stond op 7,150 dus ik ben wel terug wat bijgekomen ook al lijk ik niet gegroeid ( ik wil gewoon niet dat ze me meten ;-)  En toen Nena aan de beurt was was ik best wel benieuwd wat ze bij haar allemaal gingen doen.  Zij kreeg geen prik in de bil ( pfff) alleen haar poten moest ze laten zien.  De dierenarts was daar niet zo blij mee en wou iets bekijken door een machine.  Dat ik nu nog zo klein ben he, ik wou ook best eens kijken.  Mooi op mijn kont zitten hielp niet om even te mogen loeren door die kijkertjes :-{.  In april moet - mag ik terug gaan...benieuwd wat ze dan allemaal gaan doen.
De dagen daarna was baasje Veerle druk in de weer met poetsen.  Nou ik dacht, laat ik haar wat helpen :-))  Als die stofzuiger uit de kast werd gehaald zag ik dat best wel zitten.  Even met de pootjes er op en ik wou die slang wel meenemen.   Alleen was baasje niet akkoord.  Goed dan nam ik de kabel wel, maar dat was ook niet goed.  Ik dacht dat ze dan toch liever de darm had?  Ook niet...dan toch beter de kabel.  Ook niet...Ok dan probeer ik in de zetel te gaan staan nu de kussens er uit zijn en dan klop ik die wel wat op met mijn pootjes.  Maar dat hoefde ook niet van baasje.  Ik kreeg steeds een "NEER" op mijn kop.  Nou zeg, ik heb het dan maar opgegeven.  Dan poetst ze maar helemaal alleen pfff.
Zaterdag wou ik ook terug helpen want ik zag dat ze de slingers wilden gaan ophangen.  Dat stukje voor mijn neus wou ik dan al vastnemen en even in de plooi trekken...mocht ook niet.  Wat kunnen ze moeilijk doen die mensen!  Dan ging ik maar gewoon met Nena spelen maar dan hoorde ik ze constant zeggen dat ik beter wat zou slapen.  Blijkbaar kwam er bezoek die middag en daar zou ik al mijn energie voor nodig hebben...