Vandaag lijkt iedereen wel te verdwijnen. Eerst vertrekt mijn baasje met een harde box met een handvat aan. Ik heb nog geprobeerd om er in te kruipen maar dat mocht niet van baasje. Stom maar ja, wie ben ik natuurlijk. Daarna vertrok Erica met een enorme dikke zak op haar rug. En nog geen 5 minuutjes later waren mijn andere baasje en Robbe weg met een tas...
Als baasje Veerle dan terug is zie ik Tritia zo een zak nemen en ja hoor...zij gaat ook door die deur maar... Zij neemt me lekker mee naar buiten. Nena gaat ook mee maar ik geef haar niet te veel aandacht, veel te veel te snuffelen daar op straat. Een klein beetje later komt er een enorm lawaaierig ding af, Nena mooi naast baasje en ik op de arm. En wat raad je! Nu verdwijnt Tritia!!
En nu hoor ik je denken dat het lekker stil wordt in huis... grijns grijns grijns. Ja ok, eerst even wat slapen maar daarna...
Je ziet het, veel tijd om mijn baasjes te missen heb ik niet. Veel te druk bezig met spelen met Nena. Soms eens piepen zodat ze me los laat en dan héél snel mijn tandjes nog even gaan bijslijpen. Normaal is het wel voor de nagels van de poezen maar het werk heel goed voor het scherper maken van puppytandjes ook ;-)
En na al dat geweld is het toch terug even tijd om wat bij te slapen.
Prima geregeld toch: een hond om mee te spelen en eentje om bij te slapen ;-)
Maar mijn dag is meer dan alleen maar eten , spelen en slapen hoor... Baasje wil van mij een slim hondje maken en daarom wil ze met mij elke dag wat oefenen en ze is vandaag al begonnen! Natuurlijk nog niet te moeilijk.
's Morgens hebben we geoefend op mijn naam. Elke keer ze Gizmo zei kreeg ik een heerlijk stukje vlees. Nou dat had ik snel genoeg door dus ik hield haar héél goed in de gaten. Wat wel niet zo eerlijk was is dat Bono ook koekjes kreeg zonder dat hij iets hoefde te doen. Gelukkig moest Nena er wel voor werken anders ging ik in staking!
En dan in de namiddag werd het al iets moeilijker. Er werden terug koekjes uitgedeeld maar deze keer kreeg ik elke keer een dikke vette FOEI te horen toen ik het wou nemen :-( Echt elke keer. En toen ik het dan maar opgaf en mijn kopje de andere richting uit draaide riep ze mijn naam en kreeg ik een EET MAAR . Gelukkig kreeg ik het koekje dus wel elke keer alleen willen ze dus bij foei dat ik opgeef ?? Hmmm rare mensen.
Toen iedereen terug thuis was, gingen we dan nog even naar buiten. Neen neen, niet zomaar gaan wandelen. Hup de auto in...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten