Net zoals gisteren mogen Nena en ikzelf mee naar buiten als Tritia gaat wachten op haar schoolbus. Omdat we toch nog even moeten wachten gaan we alvast even naar het graspleintje hier recht over de deur. Gezellig, wat snuffelen, takje eten, bladje opsnuiven ;-) Als de bus er aan komt gaan we snel terug naar onze voordeur alleen had ik nooit verwacht dat er mensen zijn die gaten in de grond zouden achterlaten!! Een rioolputteke noemt baasje het, levensgevaarlijk noem ik het zelf. Ik smakte met mijn snuit tegen de grond omdat mijn poten tussen die tralieskes zakten. Als Tritia weg is met de bus wil baasje nog graag even oefenen op wandelen aan de lijn. Iets waar ik niet zo enthousiast over ben maar ik doe mijn uiterste best. Even een paar huisjes verder wandelen, Nena aan de ene kant, ikzelf aan de andere kant. Gaat goed tot ik takjes en blaadjes zie liggen en Nena een poes opmerkt tussen de struiken. Hahaha, lachen joh als je ziet hoe baasje zich in bochten wringt om ons terug op onze plaatsen te krijgen. Maar als we eindelijk terug aan onze kant staan wandelen we best wel mooi terug tot aan de voordeur.
En er wordt nog veel meer geoefend hoor ondertussen vandaag. Mijn naam moet ik echt goed kennen dus daar verdien ik koekjes als baasje mijn naam roept en ik haar aandacht geef. Super leuke oefening ;-) Zelfs buiten op de stoep gaat dit héél goed. Wie vind dat blaadje nu interessanter dan zo een lekker koekje. Ook al wou baasje maar een keer proberen, ik heb haar toch verbaasd omdat ik het zo goed deed.
Als baasje de voordeur open doet mag ik niet zomaar mijn neus naar buiten steken. Ze duwt mijn poep op de grond en zegt constant "ZIT". Pfff ik zal het mezelf dan maar makkelijk maken en inderdaad blijven zitten zeker?
En ik ben zelfs voor de eerste keer ook alleen thuis gebleven ZONDER Nena. Ok, ik was best moe en wou wel wat slapen maar ik was toch net op tijd om baasje, Tritia en Nena samen door de deur te zien verdwijnen. Ik heb me er maar niet aan gestoord en ben verder gaan slapen. Flink hé.
Maar het was niet allemaal zo super hoor vandaag. Dan gaat een hond eens gehoorzaam naar buiten in de tuin, lekker wat rondneuzen tot ik plots iets boven mij hoor. Even op mijn poepke gaan zitten om alles goed te observeren. Het vliegt, maakt ongelofelijk veel lawaai en ziet er verschrikkelijk lelijk uit. Het is zooo erg dat ik me helemaal niet meer op mijn gemak voel en met een klein hartje maar snel naar de achterdeur ren. Gelukkig heeft baasje het gezien en kan ik in één stuk door lopen naar binnen. Gered van die afgrijselijke dingen die baasje meeuwen noemt. Nou ik hoop dat ik ze nooit meer hoef te zien.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten