Hondenschool

Deze morgen had Nena door dat er iets stond te gebeuren.  Ze bleef maar heen en weer lopen maar dat vond ik niet erg...ik liet me meeslepen door in haar staart te gaan hangen.  Wat me wel stoorde was dat er geen eten kwam.
En ja hoor: riempje aan en weg waren we.  Nena had gehoopt dat ik bij haar in de koffer ging zitten maar ik mocht lekker op schoot bij de baas.  Nou...lekker? Eigenlijk vond ik het niet zo leuk in de auto en dat heb ik dan ook duidelijk gemaakt door mijn liefste puppygezichtje op te zetten en zachtjes te janken.  Maar mijn baasjes zijn echt volhouders want ze bleven gewoon verder rijden :-(.  Als we eindelijk stoppen zie ik een groot plein en een hond die me aan het schrikken bracht.  Moest die echt zo onnozel doen?  De meneer waar baasje me mee naar toe nam heeft trouwens ook zo een machien dat dat piepertje in mijn nek kan aansteken.  Gelukkig maar dat dat piepertje er zit , anders mocht ik niet meedoen en was ik dat hele eind voor niets gereden.  Even later zie ik steeds meer en meer honden tevoorschijn komen.  En mijn baasje Veerle blijft maar hameren dat ik niet te dicht moet gaan met baasje.  Ik begrijp het niet...ze zien er lief uit maar misschien zijn het eigenlijk wel verschrikkelijke monsters?
We gaan allemaal samen het plein op en zo voorbeeldig als ik ben volg ik mijn baasje.  Even goeiedag zeggen bij de buurhond ( ik ben nu eenmaal een beleefd hondje) en dan maar volop mijn baasje in de gaten houden.  En kijk, het loont want hij heeft héérlijke vleesjes bij zich.  Als ik naar hem kijk dan krijg ik er zo eentje...dat wordt leuk hier ;-)

Ik hoef niet alleen te kijken naar mijn baasje om een vleesje te krijgen.  Op mijn poep gaan zitten, met mijn buik in het gras gaan liggen ( nou mij niet gezien ik verdien mijn vleesje wel op een andere manier) mooi meewandelen met baasje...allemaal mogelijkheden om een vleesje te verdienen.  En met een lege maag zijn die méér dan welkom ( en met een volle ook hoor ;-)
Tussen de oefeningen door maak ik ook kennis met de tweede jongste van de groep ( ik ben de jongste).  Een Belgische herder. 

Hij is wel lief  maar hij kan best wel wat opdringerig zijn dus ga ik maar even in achteruit...

En als hij het dan nog niet snapt...maar even onbeleefd zijn en duidelijk maken dat ik het goed vind voor vandaag.

Ik word even meegenomen door de meester en ver weg gezet van mijn baasje. Bedoeling is dat ik vlug naar mijn baasje terug ren omdat hij mij roept.  Mmjja...misschien maar toch maar even dat takje menemen, dat blaadje onderzoeken en al die hondjes daar goeiedag zwaaien met mijn staart.  Maar dan toch maar naar baasje heen, misschien komt er dan ...een vleesje ;-)
Daarna nog even oefenen met meester Bert ( die wil mijn tandjes zien en verwent me daarna met een dikke streel over mijn rug) en dan is mijn pijp echt uit . 

 Als we aan de auto komen kan ik geen phoehp meer zeggen en mijn ogen vallen gewoon dicht.  Zal me worst wezen dat we gaan rijden.